Analiza osiadania dla prekonsolidowanych gruntów spoistych
Najbardziej spoiste grunty w pierwotnym porządku - za wyjątkiem bardzo młodych lub organicznych glin - są przekonsolidowane. Jeżeli końcowe naprężenie w gruncie przekracza naprężenie przekonsolidacyjne (σor + σz > σp), wówczas osiadanie podłoża warstwowego powstałego z gruntów spoistych obliczane jest z następującego związku:
dla: σor + σz > σp
dla: σor + σz ≤ σp
gdzie: | σor,i | - | pionowa składowa naprężenia geostatycznego w środku itej warstwy |
σp,i | - | parcie prekonsolidacyjne w itej warstwie | |
σz,i | - | pionowa składowa przyrostu naprężenia (np. naprężenie na skutek obciążenia konstrukcji) łącznie ze ściskaniem warstwy | |
mi | - | moduł Janbu w itej warstwie | |
mr,i | - | moduł Janbu dekompresji w itej warstwie | |
hi | - | miąższość itej warstwy |