Spoczynkowe parcie gruntu
Spoczynkowe parcie gruntu jest parciem poziomym działającym na konstrukcje sztywne. Parcie to jest zakładane w przypadkach, kiedy istnieje konieczność zminimalizowania bocznego i poziomego odkształcenia gruntu zabezpieczanego (np. do bocznego wsparcia konstrukcji ściany wykopu do głębokości poniżej istniejących fundamentów lub ogólnie, przy zabezpieczaniu gruntu z konstrukcjami wrażliwymi na nierownomierne osiadanie), lub gdy konstrukcje obciążane parciami gruntu są niezwykle sztywne ze względów technologicznych i nie umożliwiają odkształcania w kierunku obciążenia w celu mobilizacji czynnego parcia gruntu.
Spoczynkowe parcie gruntu jest wyznaczane z:
Dla gruntów spoistych, wzór Terzaghi’ego do obliczania Kr jest stosowany w programie:
gdzie: | ν | - | współczynnik Poissona |
Dla gruntów niespoistych stosuje się wyrażenie Jáky’ego:
gdzie: | φ | - | kąt wewnętrznego tarcia gruntu |
Przy obliczaniu parcia spoczynkowego dla gruntów spoistych σr za pomocą wzoru Jáky’ego do wyznaczania współczynnika spoczynkowego parcia gruntu Kr, zaleca się zastosowanie alternatywnego kąta tarcia wewnętrznego φn.
Na sposób obliczania spoczynkowego parcia gruntu może zatem wpłynąć wybór typu gruntu (spoisty, niespoisty) przy obliczaniu jego parametrów. Nawet typowe grunty niespoiste (piasek, żwir) należy wprowadzać jako spoiste, jeżeli parcie spoczynkowe ma być obliczone za pomocą współczynnika Poissona i odwrotnie.
Dla gruntów prekonsolidowanych stosuje się wyrażenie zaproponowane przez Schmertmann’a do obliczenia współczynnika spoczynkowego parcia gruntu Kr:
gdzie: | Kr | - | współczynnik spoczynkowego parcia gruntu |
OCR | - |
Istnieje również możliwość bezpośredniego zdefiniowania wartości współczynnika spoczynkowego parcia gruntu.
Program wyznacza wpływ nachylenia powierzchni gruntu za konstrukcją oraz wzrost parcia spoczynkowego spowodowany obciążeniem.